Πετκανα

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Λιλιάνα Χαμπιάνοβιτς - Τζούροβιτς

ΕΚΔΟΣΕΙΣ Έν πλώ

Ιστορικό μυθιστόρημα

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Πρώτη φορά που πλησίασε στην όαση και ήρθε κατευθείαν στην σκηνή μου,σαν να είχε έρθει σε μας αμέτρητες φορές. Κουβαλούσε ένα βιβλίο ,δύο εικόνες, με τη μορφή του Κυρίου και της Μητέρας Του, και ένα ασκί νερό. Της πρόσφερα ψωμί και καινούριο φόρεμα.Μσγαλωσαμε φίλες. Ανταλλάξαμε λίγα λόγια.Εγω περιτριγυρισμένη από τα εγγόνια των γιών μου,που εκείνη τα ονόμασε με τα ονόματα των τριών μάγων από την Ανατολή.Εκεινη μόνη.Και οι δύο μας κλαιγαμε.Εγω για εκείνη.Εκεινη για την έρημο και ίσως λίγο για μένα.
"Μικρή μου κουκουβάγια!" μου είπε όταν αποχωριζόμαστε.Ουτε σήμερα γνωρίζω γιατί.Την συνόδευσαν οι γιοί μου.Και οι γιοί των γιών μου.Μεχρι τον Ιορδάνη.
"Παρακάτω θα πάω μόνη" τους είπε.Και σταμάτησαν τις καμήλες.Κατεβηκε.Κοιταξε τον καθένα τους ξεχωριστα ."Ας σας ευλογεί ο Κύριος" τους είπε κι έφυγε.Χωρις να κοιτάξει πίσω.
Την είδαν να σημειώνει στη όχθη του ποταμού το σημείο του Σταυρού και να διασχίζει το νερό με ήρεμα βήματα , όπως λένε ότι έκανε ο Κύριος της. Αυτό είναι το τελευταίο που ξέρουμε για αυτή.Και ότι την αγαπούσα πολύ.Την αγαπούσα πάρα πολύ.Την Πετκανα μου.

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη ζωή της Οσίας Παρασκευής της Επιβατηνης ,μιας μεγάλης ασκητικής μορφής των Βυζαντινών χρόνων, που είναι γνωστή και ως "η Αγία των Βαλκανίων"

Σημειώσεις

Ασκήτευσε στην ερημιά, πρώτα στη Θράκη ,στα απροσπέλαστα δάση της και κατόπιν στις πέτρινες και άνυδρες ερήμους της Παλαιστίνης. Εκεί έμεινε ώσπου ο Θεός την κάλεσε να επιστρέψει στην πατρίδα. Κι εκείνη πρώτα έσπευσε στην Κωνσταντινούπολη για να προσευχηθεί στη προστάτιδα της Παναγία των Βλαχερνών και μετά επέστρεψε στους Επιβάτες,όπου κανείς πια δεν την αναγνωριζε. Συνέχισε να ασκητευει σε πεδιάδες και βουνά.... Όταν αποδημήσει εις Κύριον, κάποιοι καλοί άνθρωποι την κήδεψαν ως ξένη, όχι στο νεκροταφείο του χωριού, αλλά εκεί που τη βρήκε ο θάνατος , κοντά στη Θάλασσα.
Το μυστικό της αγιοσύνης της ,με την οποία πέρασε στην αιωνιότητα, ο Θεός το αποκάλυψε στους ανθρώπους , λίγο χρόνο μετά το θάνατο της. Άρχισε να ευωδιάζει το χώμα και ο τόπος όπου η Αγία είχε κηδευθει , με θεϊκό άρωμα,με την παντοτινή και απερίγραπτη ευωδία του Θεού.

Σημειώσεις και βιβλίο

-Έτσι η αρρώστια μου με έφερε κοντά στο Θεό. Από τον ίδιο δρόμο με οδήγησε στην εκκλησία.Στην προσευχή.

-Να είσαι εξίσου ευγνώμων για όλα όσα σου δίνει ο Θεός. Είτε σε πονούν είτε σε κάνουν να χαίρεσαι.

-Με το καιρό άλλαξε το πρόσωπό της. Τα πρόσωπα που συχνά ρίχνουν δάκρυα οργής και θλίψης γερνούν γρήγορα. Τα δικά της δάκρυα ήταν δάκρυα μετανοίας. Και δάκρυα αγάπης για τον Κύριο,για τη Μητέρα Του και για όλους τους Αγίους. Τέτοιου είδους δάκρυα ήταν και εσωτερικά και εξωτερικά. Γι αυτό και το πρόσωπό της έλαμπε. Ακτινοβολούσε.Και γινόταν όλο και πιο όμορφη.

Ο Άγιος Ραφαήλ κατι θελει να μας πει...

 

🌼Πνευματικό -πραγματικά -κέρασμα το βιβλίο ο Άγιος Ραφαήλ κάτι θέλει να μας πει.... Σε αφήνει με απλό και κατανοητό τρόπο να εντρυφήσεις στο βίο του Αγίου.

🌼Να γίνεις συνταξιδιώτης σε όλους τους θαυμαστούς σταθμούς της ζωής του.

🌼Θα φτάσεις μαζί του στα Ανάκτορα της Κωνσταντινούπολης με αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και από κει στις Καρυές της Μυτιλήνης στην Ιερά Μονή των Γενεθλίων της Θεοτόκου.

🌼Έπειτα μέσα στο ανάγνωσμα θα δούμε και πως οι δρόμοι του συναντιούνται με τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη.

🌼Αξίζει να σημειωθεί ότι το Άγιο λείψανο βρέθηκε στο κτήμα της Βασιλικής Ράλλη η οποία μνημονεύεται στο βιβλίο με αξιέπαινο τρόπο.

Εκδοσεις @ear_books

Συγγραφέας Νικολέττα Σκαλκου -Διαμαντιδη

Εικονογράφηση Γιώργος Μποζας

Φιλολογική επιμέλεια Δήμητρα Γκουτη - Τσιαμποκαλου

Για μικρούς και μεγάλους φίλους

Ζεστασιά

Η εικόνα μοναδική. Η εμπειρία ανεπανάληπτη. Χειμώνας με το τζάκι συντροφιά. Η θαλπωρή που εκπέμπει η θερμότητα με αγκαλιάζει. Ετοιμάζω ένα ρόφημα και κουλουριαζομαι στο καναπέ. Αναλογίζομαι το τώρα ,το πριν ,το μετά.  Τι νόημα έχει να επιμένω στο παρελθόν και στο μέλλον; Η συγκεκριμένη στιγμή έχει το πραγματικό μέγεθος της χαράς κ είναι συνυφασμένη με το ομορφότερο κομμάτι της ευτυχίας. Επειδη η ζωή είναι στο εδώ στο τώρα στη στιγμή.  Δεν θέλω πια να ακούω για το "αν όλα ήταν  " που επιμένει η σκέψη.  Σιγοψυθιριζω την ευχή. Είναι η μόνη μου παρηγοριά. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με!

Οι περιπέτειες του Καφετουλη

 

...Σας συστήνω λοιπόν τον Καφετουλη μου που τόσο αγάπησα, αγαπώ και θα αγαπώ για πάντα! Ξεφυλλιζοντας το ο αναγνώστης θα νιώσει ξενοιασιά, διάθεση για σκανταλιές αλλά και την ζεστασιά που κρύβει η αγκαλιά!

Με το βιβλίο αυτό θελω να δείξω στα μικρά παιδιά την σπουδαιότητα της φιλιας. Όχι μόνο όμως στα παιδιά γιατί και ο γονέας ή φροντιστής που θα διαβάσει το βιβλίο θα σκεφτεί καλύτερα την ουσία της φιλίας.

Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Λόγω του απλού κειμένου είναι κατάλληλο στην ανάγνωση και για παιδιά Α' δημοτικού!

Σας ευχαριστώ πολύ!

από τη συγγραφέα

Ένα φουντωτό σκυλάκι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αδέσποτο σκυλάκι. Το πήραμε. Το κάναμε μπάνιο. Αφού στεγνώσαμε τα μαλλιά του με μια πετσέτα. Το χτενισαμε και του βάλαμε ένα κολάρο με το όνομά του και την ταυτότητά του.

Ένα μικρό σκυλάκι κι ένα μικρό γατάκι

Ζούσε κάποτε ένα μικρό γατάκι κι ένα μικρό σκυλάκι . Επειδή το σκυλάκι και το γατάκι ήταν πολύ μικρά είχαν ένα τόσο δα μικρό σπιτάκι. Το σπιτάκι όμως καθώς μεγαλωναν δεν τους χωρούσε και άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους. 

-Φύγε από το σπιτάκι μου έλεγε η γατούλα.

-Όχι εσύ να φύγεις έλεγε ο σκύλος. 

Η Σοφή κουκουβάγια καθώς πετούσε εκεί κοντά άκουσε φωνές. 

Αφού της εξήγησαν τι συμβαίνει η κουκουβάγια τους βρήκε μια ιδέα. Να φτιάξουν δύο μεγαλύτερα σπιτάκια με τη βοήθεια των ζώων του δάσους. 

Πρώτη για βοήθεια έσπευσε η αρκούδα. Μόλις την είδε ο σκύλος τρόμαξε και κρύφτηκε πίσω από τη γάτα. 

-φυγε προς τα πίσω θα σε γρατζουνισω της είπε η γάτα 

-Μα η κυρία κουκουβάγια με φώναξε να σας  βοηθήσω...είπε η αρκούδα. 

-Ζωάκια εμπρός στη δουλειά αααααα έδωσε το σύνθημα η κουκουβάγια και άρχισαν να τραγουδούν χαρούμενα και στρωθηκαν στην εργασία. 

Η κυρία χελώνα τότε ζηλεψε και τους είπε -να μου φτιάξετε κι εμένα ένα όμορφο σπιτάκι. 

Η σοφή κουκουβάγια της απάντησε 

-εχεις ήδη ένα σπιτικό. 

-πουντο 

-στη πλάτη σου. 

Η πλάτη μου χρησιμεύει μόνο σαν υπνοδωμάτιο.  Χρειάζομαι ένα μεγαλύτερο  και με άλλα δωμάτια. 

Τότε τα ζωάκια του δάσους πήραν τα πριόνια κι άρχισαν 

Χρουτσου-χρου και χρουτσου-χρι και φτου και πάλι απ την αρχή...

Ασπασία Σαμακοβλη 

Γ ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ 

Το σκυλάκι που ήταν πολύ ζωηρό

Ένα σκυλάκι είχε μονάχα ένα  παιχνίδι. Ήταν στη φύση έξω στα λιβάδια έπαιζε με τους φίλους του κι έκανε τούμπες.  Ξαφνικά αντίκρυσε πίσω του ένα χαμστερακι και το κυναγαγε ,το κυνηγαγε, το κυνηγαγε ,το κυνηγαγε. Τελικά το έπιασε για να γίνουνε φίλοι. Όμως το χαμστερακι φοβήθηκε και κρύφτηκε πίσω από ένα δέντρο. Το σκυλάκι του είπε: 

-Μη φοβάσαι εγώ δεν είμαι ένα απλό σκυλάκι είμαι ενα καλό σκυλάκι.  Το χαμστερακι του απάντησε τότε:

 -Είσαι μαύρος μαλλιαρος και πολύ τρομακτικός. Φοβάμαι πολύυυυυ. 

-Όμως εγώ δεν είμαι μαύρος μαλιαρος και πολύ τρομακτικός. Είμαι όμορφος, λίγο μαλλιαρος και όχι τρομακτικός. 

Το χαμστερακι τον έκανε φίλο αλλά φοβόταν μη το φάει. 

Ο σκύλος ομως ήθελε να το φάει.

Το χαμστερακι αγάπησε το σκύλο.  

Ο σκύλος τότε το αγάπησε κι αυτός και ομολόγησε ότι πρώτη φορά τον αγαπούν έτσι και ότι δεν θα φάει το χαμστερακι. 

Ασπασία Σαμακοβλη 

Γ τάξη Δημοτικού 

Το γατάκι που τα 'κάνε άνω κάτω

Μια φορά κι έναν καιρό ένα γατάκι ήταν στο δάσος ολομόναχο. Δεν είχε κανέναν φίλο για να παίξει. Έτσι αποφάσισε να πάει μια εκδρομή. Σ' αυτή την εκδρομή όμως βρήκε ένα άλλο γατάκι πίσω από τους θάμνους. Αλλά με αυτό το γατάκι μαλωνανε. Τη στιγμή που μαλωνανε αντίκρισαν κι ένα τρίτο γατάκι που είχε χάσει τον αδερφό του. 

Ο αδερφός του είχε κάνει πολλούς φίλους και γι αυτό είχε εξαφανιστεί. Όταν βρέθηκε είπε ένα νιαου στους καινούριους φίλους του για να κάνουνε παρέα. 

Μια μέρα ολοι οι φίλοι περπατουσαν στο δάσος. Όταν από πίσω τους διαπίστωσαν ότι ερχόταν ένα σκυλί. Τα γατιά μαλωσαν με το σκυλί και νίκησαν. 

Ασπασία Σαμακοβλη 

Γ τάξη Δημοτικού 

Δύο μικρά γατάκια

Δυο μικρά γατάκια έπαιζαν με τη τρελομπαλα στην αυλή.  Τους άρεσε πάρα πολύ. Η κυρία Ηλέκτρα η ιδιοκτήτρια των γατιών τα φώναξε για φαγητό. 

-Κιτι, Μπιτση ελάτε να φάτε. Μετά το φαγητό κοιμήθηκαν. Στον ύπνο τους έβλεπαν τρομακτικά όνειρα και ξυπνούσαν. Τη τελευταία φορά που ξύπνησαν διαπίστωσαν ότι το σπίτι είναι άνω κάτω. Η Κιτι αναρωτήθηκε γιατί είναι έτσι το σπίτι και η Μπιτσι είπε ότι η Ηλέκτρα έψαχνε τα κλειδιά του αυτοκινήτου της.

Μετά πήγαν στο δάσος μαζί με την Ηλέκτρα. Εκεί συνάντησαν ένα σκυλάκι. Οι γάτες φοβόταν το σκυλάκι. Και βγάλανε τα νύχια τους. Το σκυλάκι τους είπε: είμαι καλό σκυλάκι. Μη φοβάστε. 

Ασπασία Σαμακοβλη 

Γ τάξη Δημοτικού 

Το γατάκι που είναι πολύ ζωηρό

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό γατάκι που ήταν πολύ ζωηρό και έξυπνο.  Ανέβαινε πάνω στις καρέκλες και  στα δέντρα, γαντζωνε τα νύχια του. Ακόμη βυζαινε τα κουκλάκια της μικρής Ασπας. Έριξε κάτω τη Χριστουγσννιατικη κάλτσα. 

Όταν έστρωσε τα χαλιά η μαμά το γατί πήγαινε και τα δάγκωνε. 

Έτρωγε τα πάντα. Έτρωγε γαρίδες, σαλάμια, λουκάνικα, γάλα, νερό, ψάρια ,κοτόπουλα,κονσέρβες, πατάτες, τυρόπιτες, ξηρά τροφή και κόκαλα. 

Το αγαπημένο του παιχνίδι είναι η τρελομπαλα. Επίσης είναι και το λέιζερ.  Ανεβαίνει στους τοίχους προσπαθώντας να το πιάσει. Δεν έρχεται κοντά μου όταν παίζει. 

Μια μέρα είχε πάει η μαμά μου μαζί με το γατάκι εκδρομή . Εκεί συνάντησαν ένα άλλο γατάκι που ήταν μέσα σε ένα κουτί και το υιθετησαμε .

Όταν  το πήραμε το κάναμε μπάνιο.  Είναι καθαρό τωρα. 

Αυτές οι δύο γατούλες έμειναν φίλες για πάντα 

Και... τέλος!

Ασπασία  Σαμακοβλη 

Μαθήτρια Γ Δημοτικού 

Ο Ρούντολφ έχει συνάχι

-Κυρία ο Ρούντολφ έχει συνάχι και πυρετό. 

Η κυρία Άγιο Βασιλίνα μόλις είχε φορέσει το κατακόκκινο σκούφο της και είχε ανέβει στο έλκυθρο. Ο Κύριος Στέλιος, ο Άγιος Βασίλης,  ετοίμαζε τα δώρα για όλα τα παιδιά της γιορτής. Όμως από την αμηχανία που ένιωσε στο άκουσμα της είδησης μπερδεύτηκε με το καλώδιο που φώτιζε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και τσουπ πάρτο κάτω. Η κυρία Εβελίνα ,η Άγιο Βασιλίνα μας, ψύχραιμη όπως ήταν το σήκωσε αστραπιαία με μια κίνηση και άρχισε να το ξαναστολίζει.

Η Γιορτή ξεκίνησε με όλα τα παιδιά στη θέση τους. Το αυτοσχέδιο έλκυθρο εμφανίστηκε στο κέντρο της σκηνής . Ο Ρούντολφ ο πρωταγωνιστής της παράστασης είχε γίνει κατακόκκινος απ΄ το πυρετό. Η μύτη του έτσι όπως  ήταν βαμμένη άρχισε να δείχνει πιο κόκκινη. Μετά το μακρύ διάλογο που είχαν  Ρούντολφ και καλικάντζαρος διέκρινες στο βλέμμα του Κωστάκη -  Ρούντολφ την ανακούφιση που ένιωσε .

Το τραγούδι ξεκίνησε: Ρούντολφ το ελαφάκι ... ένα γκου χου γκου χου άρχισε να ακούγεται έντονα στη σκηνή. Ο Κωστάκης ίσα που μπορούσε να κρατηθεί όρθιος...

Ο Άγιος Βασίλης άρχισε να μοιράζει τα δώρα αμέσως στα παιδιά υπό την συνοδεία της χορωδίας του σχολείου . Η κυρία Εβελίνα πήρε απ το χέρι τον Κωστάκη και τον συνόδευσε στη μαμά του.

Τελικά ήταν από τις ωραιότερες γιορτές του σχολείου μας. 

Μια γλυκιά αρκούδα

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια όμορφη γλυκιά αρκούδα. Όταν ο χειμώνας έφτανε και το χιόνι ηταν πυκνό της άρεσε να πέφτει- όπως όλες οι φίλες της -σε ένα ύπνο βαθύ. Ξυπνούσε μόνο όταν ο ήλιος άρχισε να ξεπροβάλλει στα μέρη της, ζεστός. Το ροχαλητό της όμως ήταν τόσο βαρύ που δεν άφηνε κανένα ζωάκι να παίξει στη γύρω περιοχή. Επτά μήνες τα ζωάκια- όσο διαρκούσε η χειμερία νάρκη της φιλης τους- ήταν σε πλήρη αποδιοργανωση .

Ούτε έτρωγε ούτε έπινε πάρα μόνο κοιμόταν.

Έτσι η κουκουβάγια ,η σοφή της παρέας του δάσους ,διέταξε όσο καιρό κοιμόταν η αρκουδίτσα να της χτίσουν ένα δεντροσπιτο για να μην ακούγεται ο θόρυβος που έκανε.

Και μια και δυο όλα τα ζώα τους δάσους χτισανε ένα όμορφο σπιτάκι με θέα τη λιμνούλα που υπήρχε εκεί κοντά. 

Η Φελισια ήταν πολύ βαριά και ηταν δυσκολο να την ανεβασουν εκεί ψηλά. 

Τη τελική λύση την έδωσε ο αρχηγός της παρέας ,ο τολμηρός σπουργιτης. 

-Μετακινείστε τώρα όλοι μαζί τη Φελισια πάνω στο κρεβατάκι της και θα πετάξω ως το κοντινότερο χωριό να φέρω σχοινί για να την ανεβάσουμε στο σπιτάκι της.

Κάναν υπομονή οι φίλοι μια μέρα ώσπου είδαν το σπουργιτη να καταφτάνει με ένα πελώριο σχοινί κρεμασμένο στο ράμφος του.

Η Φελισια τοποθετήθηκε με επιτυχία στο καινούργιο της σπιτικό. 

Από τοτε ξανά δεν ενοχλήσε κανένα τριγύρω με το βαρύ ροχαλητό της. Κι αν τύχει ποτέ να περνάς κοντά απ' τη λιμνούλα σε προσκαλούμε να παίξουμε μαζί.Η Φελισια κοιμάται "γλυκά" μέσα στο όμορφο δεντροσπιτακι της!

Καλά Χριστούγεννα

Τι΄δεν θα" δινα τέτοιες μέρες να ξαναγινόμουν πάλι παιδί. Να λέω τα κάλαντα και με τα χρήματα που μαζεύω να μπαίνω στο ψιλικατζίδικο τις γειτονιάς και να αγοράζω καλούδια για το σπιτικό μας . 

Να τρέχω από σπίτι σε σπίτι με τη παρέα μου και να χαίρομαι με τη χαρά των μεγάλων όταν τους τραγουδάμε:

1. Καλήν εσπέραν άρχοντες

κι αν εί- κι αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη Θεία γέννηση

να (μ)πω στ’αρχοντικό σας.

2. Χριστός γεννάται σήμερον

εν Βη- εν Βηθλεέμ τη πόλη

οι ουρανοί αγάλλονται

χαίρε η φύσις όλη.

3. Εν τω σπηλαίω τίκτεται

εν φά- εν φάτνη των αλόγων

ο Βασιλεύς των ουρανών

και Ποιητής των όλων.

4. Σ’ αυτό το σπίτι που’ρθαμε,

πέτρα- πέτρα να μην ραγίσει,

και ο νοικοκύρης του σπιτιού,

χίλια χίλια χρόνια να ζήσει.

Και του χρόνου!