Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η οικογένειά της πάλευε για το
μεροκάματο. Ο πατέρας της καλόψυχος μα οι δυσκολίες τον είχανε κάνει οξύθυμο. Η
μάνα της ήταν ψυχούλα αλλά δυνατός άνθρωπος. Βοηθούσε τον πατέρα στα κτήματα αλλά και μέσα στο σπίτι
είχε τον πρώτο λόγο. Τα παιδιά για να μη λοξοδρομήσουν με κακές παρέες τα έπαιρναν
και αυτά στα κτήματα.
Τα δικαστήρια τρέχανε για ένα μοιραίο λάθος του παρελθόντος
που στοίχισε ζωές. Ο πατέρας όλο και πιο στριμωγμένος δεν το έβαζε όμως κάτω. Η
αισιοδοξία του πολλές φορές υπερχείλιζε και έπνιγε την οξυθυμία του. Με τούτα και με τα άλλα τα παιδιά μεγαλώσανε .
Οι χαρακτήρες τους σμιλέψανε και γίνανε ατσάλινοι. Οι δυσκολίες της ζωής δεν τους
απογοήτευαν. Αντιθέτως τις θεωρούσαν προκλήσεις. Ο αέρας της αισιοδοξίας έπνεε
σ ’ όλες τις στιγμές της ζωής τους. Χαρά Θεού
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου