Μαργαρίτα

  Η Μαργαρίτα είχε «υιοθετήσει» το δικό της πρωτάκι. Ήταν θεσμός στο σχολείο τους εδώ και τέσσερα χρόνια το κάθε εκτάκι να έχει υπό τη καθοδήγησή του το δικό του πρωτάκι. Τα παιδιά της πρώτης δημοτικού  ήταν όλα χαρούμενα γιατί εκτός των δασκάλων τους και των γονέων τους είχαν και κάπου αλλού να απευθυνθούν. Έτσι η Εβίτα είχε «υιοθετηθεί» από τη Μαργαρίτα.

  Κάθε μέρα επί ένα χρόνο η Εβίτα έτρεχε στην αγκαλιά της Μαργαρίτας και της έλεγε τόσο τα παράπονά της όσο και της καλές της στιγμές. Τώρα στο τέλος της χρονιάς είναι υποχρεωμένη να αποχαιρετήσει τη Μαργαρίτα.  

  Με δάκρυα στα μάτια πέρασε τη μεγάλη πόρτα του σχολείου της και μπήκε στη μεγάλη αγκαλιά της μάνας της που την περίμενε μαζί με άλλες μανούλες. Η μαμά της την καθησύχασε και της είπε ότι σίγουρα κάποια στιγμή θα ξαναβρεθεί με τη Μαργαρίτα. Η Μαργαρίτα συνετέλεσε να προσαρμοστεί η Εβίτα στο σχολικό χώρο και να λαχταρά όταν φτάσει στην έκτη δημοτικού να αποκτήσει το δικό της πρωτάκι.