Η ζωή μας μια βόλτα πότε ευχάριστη και πότε δυσάρεστη. Ο
απολογισμός γίνεται στο τέλος της κάθε ημέρας. Έτσι συνήθιζε να κάνει κάθε
βράδυ η Μαργαρίτα σκεφτόταν τη μέρα που πέρασε ποιους αδίκησε ποιους
στεναχώρησε και έκανε τον απολογισμό της. Μερίδιο ευθύνης από τους άλλους δε
ζητούσε παρά μόνο από τον εαυτό της και τη συνείδησή της. Παιδί μεγαλωμένο στην
επαρχία είχε ζήσει το παιχνίδι στις αλάνες και ήξερε από ξεγνοιασιά και
ανεμελιά. Ήταν σμιλεμένος ο χαρακτήρας της με ατσάλινες χορδές. Δεν την έριχνε
το λίγο και το τίποτα του κόσμου αυτού. Έψαχνε και συνδεόταν με τη στόφα
ανθρώπων που ήξεραν να δίνουν. Όταν η ζωή τα έφερνε έτσι και απομακρυνόταν από
κάτι γνήσιο που την άγγιξε ήξερε να το εκτιμάει και να ευγνωμονεί τους ανθρώπους
που τις κοινώνησαν τέτοια συναισθήματα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου