Η σωτηρία της ψυχής




  Έβγαλε το κομποσχοινάκι από το κόρφο της, όταν γύρισε πλάτη σε μας και κατευθύνθηκε προς τη κουζίνα .Προσευχόταν κρυφά με βαθιά πίστη. Εμείς μαθητούδια των πρώτων τάξεων του δημοτικού πηγαίναμε κάθε καλοκαίρι στη θεία μας, για να μας προετοιμάσει για τα μαθήματα της επόμενης τάξης. Την αγαπούσαμε πάρα πολύ και την ακούγαμε με προσοχή. Καμιά κίνησή της δεν  περνούσε απαρατήρητη λόγω  της συμπάθειας που της τρέφαμε.
   Άνθρωπος πράος και γλυκός που σε κέρδιζε μονομιάς. Αγαπούσε τα παιδιά. Ο Θεός της χάρισε δύο, μαζί με τους αμέτρητους μαθητές της. Βίωνε το πνεύμα της αυτοθυσίας .  Είχε ένα πρόσωπο που έλαμπε από ομορφιά μέχρι τα βαθιά της γεράματα. Έδωσε τον αγώνα της για τη σωτηρία της ψυχής της που το μεγαλείο της και σε μας το κρατούσε άγνωστο. 

Σχόλια