Αχ, και να ξαναγινόμουν λέει πάλι παιδί!

  Απομεσήμερο καλοκαιριού και τα τζιτζίκια τραγουδούσαν σε μαγευτικούς σκοπούς . Όσο για το μέρμυγκα σίγουρα θα έκανε την ανάλογη προετοιμασία για το χειμώνα. Και εμείς λουφάζαμε στις αυτοσχέδιες αιώρες που είχε φτιάξει ο παππούς- Αργύρης .

  Στις Μηλιές ερχόμασταν κάθε χρόνο για να περάσουμε το καλοκαίρι. Πηγαίναμε  βόλτα στο τρενάκι . Περπατούσαμε μέχρι τη γέφυρα. Εκεί αφού πίναμε νερό και ξεκουραζόμασταν λίγο, παίρναμε το δρόμο της επιστροφής. Αυτό το κάναμε τα πρωινά γιατί τα απογεύματα ανηφορίζαμε στη κεντρική πλατεία του χωριού .Σημείο συνάντησης με τα άλλα παιδιά το καμπαναριό. Και τα παιχνίδια μας μη θαρρείς πως ήτανε λίγα : κρυφτό, κυνηγητό, τζαμί, μήλα, αμπάριζα, τρίλιζα, καμάς λάστιχο για εμάς τα κορίτσια. Ωραία παιδικά χρόνια γεμάτα όμορφες αναμνήσεις. Αχ, και να ξαναγινόμουν λέει πάλι παιδί!