Πο, πο πόσο μεγάλωσε η Μέλπω ! Σωστή δεσποινίδα
. Ώριμη αισιόδοξη και κεφάτη για τη ζωή που
ξεδιπλωνόταν μπροστά της. Όταν ήταν μικρή είχε γράψει σε ημερολόγιο φίλης της. Όταν
μεγαλώσω θέλω να πιάσω τη ζωή και να τη πιώ να μην αφήσω ούτε στάλα… Το
εννοούσε. Έτσι έκανε. ρουφούσε τη χαρά της ζωής. Μόνο που κανένας δεν της είχε πει
ότι το νόημα της ζωής δεν βρίσκεται στην ηδονή και σε πρόσκαιρες αναζητήσεις.
Μεγάλωσε. Το χαστούκι που έφαγε από τη ζωή την
πονάει ακόμα . Δεν πειράζει θα ξεχάσει . Πρέπει να ξεχάσει.
Οι άνθρωποι δεν είναι για να αναλώνονται .
Γίνονται έτσι σωστά ερείπια. Ανάπηροι ψυχικά. Και τότε μόνο η ορθόδοξη
χριστιανική πίστη μπορεί να τους σώσει και να τους δώσει ένα νόημα. Έγραψε στο δικό της ημερολόγιο και το
έκλεισε ευλαβικά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου