Η Ζυγαριά

 

Αγαπούσε πολύ και πληγωνόταν απ τους ανθρώπους. Άρχισε να τους αγαπάει δίνοντας χώρο στον εαυτό της. Αγκάλιασε τις δικές τις αδυναμίες , λάθη και παραλείψεις
. Τώρα πια γνώριζε πως τίποτα δεν χαρίζεται.  Οι άνθρωποι τραβάνε ο καθένας τα δικά του ζόρια .Αυτό τους κάνει σκληρούς και πολλές φορές άδικους. Τι ωραία που θα ήταν αν ο ένας έμπαινε στα παπούτσια του άλλου χωρίς κρίσεις και επικρίσεις . 

- Τέλος πάντων του απάντησε έπρεπε να με ρωτήσεις πριν μπεις σ αυτή τη διαδικασία είναι κάτι που με αφορά.

-Δεν μου ΄χεις εμπιστοσύνη: Είναι ο φόβος σου που σε έχει τυφλώσει και δεν θέλεις να δεις κι εμένα τι τραβάω . 

Η Αντιγόνη έκανε στην άκρη . Σκέφτηκε τι σήμαινε ο άντρας της γι αυτήν και άρχισε να εξαφανίζεται κάθε σύννεφο που την είχε επισκεφτεί. " Η ζυγαριά"  που χρησιμοποιούσε για να ζυγίζει  χαρές και λύπες , παρουσίες και απουσίες έβγαζε ένα καλό αποτέλεσμα. Η ζυγαριά έγερνε προς την αγάπη.