Κάπου σε ένα καταπράσινο δάσος ζούσαν ένας καλόκαρδος ροζ ελέφαντας κι ένας γιγάντιος μπλε κροκόδειλος. Ο ελέφαντας φορούσε κάθε πρωί τα ρούχα του.Χτένιζε την ουρά του. Βούρτσιζε τα δόντια του και ξεκινούσε για το σχολείο.
Στο δρόμο του για το σχολείο ήταν το σπίτι του φίλου του. Του μπλε κροκόδειλου. Με ένα σφύριγμα ο Νίνο ο κροκοδειλίνο πεταγόταν με τη πρασινογάλανη τσάντα στη πόρτα.Έτσι μαζί κινούσαν για το σχολειό.
Τα μαθήματα μόλις είχαν ξεκινήσει . Κανένας όμως μέσα στη τάξη δεν ήθελε να κάνει μάθημα. Οι καλοκαιρινές αναμνήσεις ήταν νωπές. Ολοι οι μαθητές ήθελαν το παιχνίδι και τα μπάνια στο ποτάμι να συνεχιζόταν και τώρα.
-Κύριε μηπως γίνεται να πάμε εκδρομή αύριο στο ποτάμι? ρώτησε ο Λίνο.
-Είναι νωρίς για εκδρομές ακόμα του απάντησε κοφτά ο κύριος αρκούδος.
-Μα γιατί δεν μας καταλαβαίνετε πια εσείς οι μεγαλοι; είπε ο Νινο
-Γιατί παραμεγαλωσαν .... πετάχτηκε ο ροζ ο ελεφαντας ο Φαν.
-Πως αφήσατε να σβήσει έτσι το παιδί μέσα σας φώναξε ο Λίνο και κάθισε αναστεναζοντας κάτω.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου