Τι΄δεν θα" δινα τέτοιες μέρες να ξαναγινόμουν πάλι παιδί. Να λέω τα κάλαντα και με τα χρήματα που μαζεύω να μπαίνω στο ψιλικατζίδικο τις γειτονιάς και να αγοράζω καλούδια για το σπιτικό μας .
Να τρέχω από σπίτι σε σπίτι με τη παρέα μου και να χαίρομαι με τη χαρά των μεγάλων όταν τους τραγουδάμε:
1. Καλήν εσπέραν άρχοντες
κι αν εί- κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση
να (μ)πω στ’αρχοντικό σας.
2. Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βη- εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρε η φύσις όλη.
3. Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φά- εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών
και Ποιητής των όλων.
4. Σ’ αυτό το σπίτι που’ρθαμε,
πέτρα- πέτρα να μην ραγίσει,
και ο νοικοκύρης του σπιτιού,
χίλια χίλια χρόνια να ζήσει.
Και του χρόνου!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου